Karın lapa lapa yağdığı şu günlerde çocukluğum geldi aklıma. Baca sıyırmalarımız, karda top oynamalarımız, kardan adam yapmalarımız, dalda yerlerde muhabbet etmelerimiz ve daha bir çok eğlencemiz film şeridi gibi gözümün önünden geçti. Bazen duygulandım bazen de gururlandım, iyi ki yapmışız diye. ​   BEN KÜÇÜKKEN ​   dağların tepesinden aşağıya kayarken ​ yüzüm nemlenir ​ tipide kalbim hüzünlenir ağlayan karanfil misali​ küçükken dernek kurardık köyde ​ gaz lambası yakar sohbet ederdik​ haykırırdık köy meydanında​ kahrolsun faşizm ​ kahrolsun komünizm ​ diye ​ sokaklarda yürür ​ sloganlar atardık ​ hem de gece yarısına dek ​ soğukta üşürdük ​ bazen bıkardık ​ bazen de üzülürdük ama yılmazlık davamızdan ​ bağırarak haykırırdık ​ Ya Allah Bismillah Allah' u Ekber diyerek ​ biz küçükken​ belimize kadar kar yağardı ​ sabahları gözlerimiz kamaşırdı bembeyaz kardan...​ kirpiklerimiz beyazlaşıncaya kadar oynardık ​ bacadan bacaya atlardık düşmeden​ sohbet ederdik uzun kış gecelerinde​ muhabbet olsun diye sandalye bacağından kızaklar yapardık ​ bazen gübre torbasına saman doldurur kayardık ....​ hey gidi günler hey ​ İyi ki kaymışız ​ İyi ki üşümüşüz​ İyi ki pantolonlarımızı ıslatmışız​ İyi ki çoraplarımız sırılsıklam olmuş ​ lan İyi ki yapmışız .....​ diyorum kendi kendime.​ günümüzde çocukları gördükçe de üzülüyorum...​ neden mi?​ .......​ .......​