BİR ŞEHİDİN SON ARZUSU

Bu hafta sizlere, bu topraklarda yetişip ulvi ülküler uğrunda,Çanakkale de çarpışarakbüyük kahramanlık örneği gösteren ve harbin en kanlı anındahiç düşünmeden, “Tıpkı bir gül bahçesine girercesine”şehadet makamına koşan,aynı zamanda hemşehrimiz olanŞiran’lı şehit Üsteğmen Zahit Bey’i tanıtmak istiyorum.

Bu hafta sizlere, bu topraklarda yetişip ulvi ülküler uğrunda,Çanakkale de çarpışarakbüyük kahramanlık örneği gösteren ve harbin en kanlı anındahiç düşünmeden, “Tıpkı bir gül bahçesine girercesine”şehadet makamına koşan,aynı zamanda hemşehrimiz olanŞiran’lı şehit Üsteğmen Zahit Bey’i tanıtmak istiyorum. Zahit Güngör Kimdir? Zahit Bey, Gümüşhane’nin Şiran ilçesine bağlı,Dumanoluğu Köyünde doğmuştur.(H.1297,M.1882) Babası,Yetimoğlu Mustafa Bey’dir. Eşi iseKayseri’nin Kılıçmehmet köyünden Hanife Hanım’dır.Nadideadındabirde  kızları vardı. Askerlik Hizmeti:1905’te Jandarma eri olarak orduya girer.Trabzon Alayının, Gümüşhane Taburunun,Kelkit Bölüğünde, süvari çavuşluğu yapar. Kısa sürede, komutanlarının takdirini kazanarak, İstanbul Jandarma Mektebine gönderilir. Buradaki  iki yıllık eğitiminden sonra1912 yılında  Sivas Alayına bağlı, Aziziye(Pınarbaşı) Taburuna,teğmen(mülazım-ı sani) olarak atanır. Bir süre sonra da  Kayseri Taburunun,Bünyan Bölüğüne nakil olur.Burada, üsteğmen (mülazım-ı evvel) rütbesini alır. Çanakkale Cephesi:I.Cihan Harbi çıkıncaÜsteğmen Zahit Bey ve taburu, Ankara Seyyar Jandarma Alayı emrine verilir.Bir süre sonraİzmir’e gelen bu alay, Enver Paşa ve Alman Goltz Paşa’nın teftişinden geçerek,Çanakkale Harbine katılır. 62.Alay,4.Tabur,3.Bölük komutanlığınatayin olan Üsteğmen Zahit Bey, çalışkanlığı,azmi ve fedakarlığı ile kısa sürede namı yayılır.Alay komutanı Binbaşı Nazmi(TOKER) Bey, onu biraz dinlendirmek gayesiyle, başka bölgeye göndermek ister.Lakin o, bu duruma üzülüp:”bizi göndermeyin komutanım, ben ve askerlerim buraya alıştık,bölgeyi iyi bilirim.Başka birlikler buraya gelince, sıkıntı çeker, alışmaları zaman alır.”der.Komutanın gözleri dolar ve onun bu isteğini kabul eder. Zahit Bey’in Şehadeti:Günler geçer…her yeni gün,ayrı bir başarı hikayesi... Zahit Bey’in şöhreti dillerde.Şehitler Tepesinde, Kerevizdere de, Seddülbahir de Gelibolu da… Nihayet, düşmanAnafartalar’dan çekilmeye başlar,1915 sonlarına doğru.Bir hareketlilik, bir kaynaşma olur. Zahit Bey ve yiğitleri cesurca  ileriatılır. Zifiri karanlıktaki ölüm sessizliğini, “Allah Allah” nidaları bozar.Amansız boğuşmalar yaşanır.Zahit Beyinbölüğü, adeta destan yazar kanlarıyla… Ve işte o an gelir...bir top mermisi patlar,Zahit Bey’in yanı başında.Yiğitler, bir bir  toprağa düşerken,bir toz bulutu kalkar.Kan revan içindedir her yer. Ağır yaralı halde, yerde yatan Zahit Bey; tebessüm ederken ölüme, kutlu bir cümle dökülür dudaklarından: “Vatan Sağolsun.” Şehidin son Vasiyeti: Zahit Bey’in cebinde, zevcesine yazılmışbir mektup bulunur.(Zarfın içinden, kızına ait olanbir demetsaç da çıkar.)21Temmuz 1330(3 Ağustos 1914) tarihli mektupta, şehidimiz eşinden: “…seferberlik ilan edilince,her şerefli Türk askeri gibi,vatanı savunmak içincepheye geldiğini, şayet burada şehitlik mertebesine ulaşırsa, bundan bahtiyar olacağını ve bu duruma üzülmemesini, hakkını helal edipmevlit okutmasını”istirham eder. *** “Şehitler tepesi boş değil biri var, bekliyor.                               Ve bir göğüs, nefes almak için; rüzgar bekliyor.                               Türbesi yakışmış bu kutlu tepeye,                                Yattığı toprak belli,tuttuğu bayrak belli,                                Kim demiş, meçhul asker diye…”                                                                                            Arif Nihat ASYA   Zahit’ler,Yahya Çavuşlar, Hüseyin Avni’ler, Kınalı Ali’ler bitmez bizde….bir düşer,bin kalkarız.O sebepten, Türk Milleti’nin sırtı yere gelmez inşallah...Kaderimiz olan bu coğrafya da, devlet-i ebed müddet var olacağız, Allah’ın izniyle. Selam ve dua ile…                    Murat TOK                    Tarihçi-Yazar